Jak działają bufory PH do tynków?

Uzyskanie wyrobów o wysokiej jakości zależy od doboru poszczególnych komponentów, a także zastosowania dodatków pozwalających na utrzymanie odpowiednich cech gotowego wyrobu oraz ułatwiających przeprowadzenie kolejnych procesów technologicznych. Dobrym przykładem substancji tego rodzaju są używane przy wytwarzaniu tynków i farb bufory pH. Przekonajmy się, jakie jest ich znaczenie i sprawdźmy, jaki jest mechanizm ich działania.

Dlaczego utrzymanie stałego pH tynków jest tak istotne?

Tynk stanowi powłokę, która zabezpiecza ściany zewnętrzne budynku przed oddziaływaniem wszelkiego typu czynników zewnętrznych. Układany bezpośrednio na murze jednowarstwowym albo na warstwie docieplenia muru trzywarstwowego powinien chronić przed przenikaniem do materiału termoizolacyjnego spływającej po powierzchni wody, a także stanowić barierę dla uszkodzeń mechanicznych. Równie ważne będzie niewchłanianie zanieczyszczeń, w tym odporność na tzw. korozję biologiczną, czyli rozwój mikroorganizmów takich jak porosty, glony, mchy i grzyby. Utrzymanie niezbędnych właściwości wymaga zachowania stabilnych parametrów, w tym zwłaszcza poziomu pH. Jeżeli pozostaje ono na odpowiednio wysokim poziomie, materiał nie będzie podatny na inwazję. Tynk powinien również gwarantować możliwość długiego utrzymania odpowiedniej barwy i zapewniać atrakcyjny wygląd obiektu przez dłuższy czas. O walorach konkretnego wyrobu decydują jednak nie tylko użyte do jego produkcji główne komponenty, ale także środki pozwalające na właściwy przebieg całego procesu produkcyjnego.

Jaki jest mechanizm utrzymywania odpowiedniego pH na etapie produkcji?

Optymalny poziom pH można utrzymać, korzystając podczas procesów technologicznych ze specjalnych dodatków pozwalających na eliminowanie powstających odchyleń. Zawierają one sprzężoną ze sobą parę słabego kwasu i zasady, które są w stanie zneutralizować pojawienie się substancji zaburzających wielkość optymalnego poziomu pH. Dodatek buforujący można więc porównać do rodzaju pochłaniacza, który eliminuje niewielkie odstępstwa poziomu kwasowości/zasadowości w zależności od swej pojemności buforowej, tj. stosunku zmiany ilości moli mocnego kwasu lub zasady w stosunku do zmiany wielkości pH.