Przykłady produktów do układów sieciowanych UV

Sieciowanie jest popularnym procesem wykorzystywanym w produkcji tworzyw sztucznych. Polega ono na odszczepieniu atomów wodoru od polimeru w nieuporządkowanych łańcuchach węglowych tworzyw termoplastycznych. W ten sposób łańcuchy polimerów łączą się w miejscach, w których odszczepione zostały atomy wodoru, tworząc połączenia łańcuchowe nazywane siecią. W dalszej kolejności polietylen poddawany jest działaniu wysokiej temperatury, pod której wpływem zmienia swoją strukturę w miękki i elastyczny materiał. W jednej z metod sieciowania do oderwania atomów wodoru z łańcucha polimerów wykorzystuje się promieniowanie UV. Metoda ta jest znacznie skuteczniejsza niż metoda chemiczna, która wpływa nie tylko na zmianę struktury materiału, ale również jego właściwości.

Jakie produkty stosuje się w układach sieciowanych UV?

Do produkcji wyrobów sieciowanych promieniami UV wykorzystuje się m.in. fotoinicjatory. Fotoinicjatory to cząsteczki, które są kluczowymi elementami fotopolimerów. Stosuje się je w początkowej fazie sieciowania pod wpływem UV w celu zmiany właściwości określonego materiału. Najczęściej wykorzystywane są do utwardzania materiałów pod wpływem promieniowania. Wśród innych produktów układów sieciowanych UV wymienia się monomery i oligomery, które są utwardzane właśnie przez zastosowanie fotoinicjatorów. Monomery to cząsteczki o niedużej masie będące składową tego samego lub różnych związków chemicznych, oligomery z kolei są owymi związkami chemicznymi złożonymi z powtarzających się elementów. Nie mają one wykształconych cech fizycznych, a produkowane są po to, by służyć przetwarzaniu wyrobów.

Oprócz monomerów i oligomerów w układach sieciowanych UV wykorzystywane są również żywice polimerowe będące mieszaninami oligomerów i polimerów wytwarzanych np. w procesie polimeryzacji. Żywice polimerowe po zmieszaniu z utwardzaczami takimi jak fotoinicjatory umożliwiają prowadzenie sieciowania w celu przetwarzania właściwości tworzyw lub wytwarzania nowych wyrobów o różnych strukturach i konsystencjach. Dodatkowo przy sieciowaniu UV stosuje się też stabilizatory składowania, które mają zapobiegać dalszemu sieciowaniu w układach np. po uzyskaniu pożądanych właściwości.  Co istotne, wśród wszystkich produktów dostępnych w naszej ofercie istnieje możliwość indywidualnego dopasowania typu fotoinicjatora, monomerów i oligomerów do każdej aplikacji określającej konkretne właściwości wyrobu.